Dagboek China - Hoofdstuk 9
Door: Olav Versloot
Blijf op de hoogte en volg Olav
27 Juli 2016 | China, Sjanghai
Het 9e hoofdstuk van mijn tijd in China en voor de verandering zit ineens gewoon op mijn eigen hotelkamer. Niet op het vliegveld, in een vliegtuig of in een nog exotischer oord dan Shanghai. Nee, gewoon "thuis".
De goede opletters hebben gemerkt dat het wat langer geduurd heeft voordat ik iets post dan de afgelopen weken. Dat klopt, maar dat wil niet zeggen dat er niets gebeurd is. In tegendeel.
Een ieder die al.een tijdje meeleest weet dat we al een paar weken in de hoek zitten waar de klappen vallen. En een ieder die de voetballerij ook maar een beetje kent of volgt weet dan dat er druk op de technische staf staat. Zeker als je contractueel gezien na 3 nederlagen op rij ontslagen kan worden. Dan worden trainers na twee nederlagen erg nerveus. Zo ook de onze. Niet eens meer nerveus, hij was volkomen in paniek. Dat krijg je met trainers die niet veel clubervating hebben. Als bondscoach van kleine landen is dat toch anders. In zijn paniek besloot hij dat hij alles voor zijn sterspelers ging doen wat ze maar wilden. Sterspelers in de Chinese tweede divisie inderdaad. Je moet er maar opkomen. In dit geval betekende dit dat toen zij aangaven dat ze het toch wel heel.lastig vonden dat ik ze iedere ochtend een lijstje met 11 vragen stuur. Dat leverde stress op. Niet lachen, ze zeiden het echt. "Dan stoppen we daar nu meteen mee!". Pardon? Dit was nog op het veld na de training. Ik nam me voor om in het hotel een gesprek aan te vragen. Vervolgens werd mij bij vertrek vanaf het trainingscomplex nog even toegeworpen dat die GPS voorlopig ook klaar was. Op mijn vraag waarom dat was kreeg ik als antwoord "omdat ik dat besloten heb" toegebeten. Letterlijk toegebeten. Ik nam mij voor om geen gesprek te vragen maar te eisen.
Zover hoefde het niet te komen, hij begreep zelf ook wel dat dit nodig was. Ik kreeg een hele uitweiding over me heen dat hij nu toch echt die Brazilianen te vriend moest houden en dat hij daar ALLES voor ging doen. Van haarkleur veranderen als het moest. Toen hij na 10 minuten eindelijk moest stoppen met praten om adem te halen heb ik gevraagd wat mijn rol dan eigenlijk nog was binnen de club. En toen werd het stil. Krachttraining was al een paar weken geleden gesneuveld omdat de spelers er zo moe van werden en als.al mijn training monitoring dan ook nog gestopt wordt dan blijft er niet veel over. Ik heb hem toen gevraagd om me dan maar vrij te geven, het is nu half juli, dan kan ik waarschijnlijk nog wel ergens anders in stromen. Dit hebben we op dat moment over het weekend getild. Het was op dat moment vrijdag. Zaterdagavond laat kreeg ik vervolgens een app-je dat ik me zondag niet bij de wedstrijd hoefde te melden. Dat was voor mij het laatste teken dat mijn tijd er hier op zit. Ik ben blijkbaar niet nodig.
Kort en goed: er is in goed onderling overleg besloten om mijn contract per 1 augustus te ontbinden. Alle verplichtingen worden keurig nagekomen, maar vanaf morgen ga ik niet meer naar de club. Ik heb vandaag afscheid genomen van spelers en staf.
Volgens de trainer heeft dit niets met mij of mijn functioneren te maken, het past op dit moment gewoon niet bij deze club , het is teveel van het goede.
Dit betekent niet dat mijn avontuur in China erop zit! Karin en de kinderen komen zaterdag hier naartoe en we gaan hier heerlijk met z'n vijfen vakantie vieren. Op 19 augustus vliegen we samen terug. Tenminste, dat heb ik bij de club aangegeven om een ticket te boeken.
Zo loopt alles dus anders dan gedacht en gehoopt en dat is jammer. Ik ga vanaf nu op jacht naar nieuw werk. En vooral van de vakantie genieten!
Tot Snel!
De goede opletters hebben gemerkt dat het wat langer geduurd heeft voordat ik iets post dan de afgelopen weken. Dat klopt, maar dat wil niet zeggen dat er niets gebeurd is. In tegendeel.
Een ieder die al.een tijdje meeleest weet dat we al een paar weken in de hoek zitten waar de klappen vallen. En een ieder die de voetballerij ook maar een beetje kent of volgt weet dan dat er druk op de technische staf staat. Zeker als je contractueel gezien na 3 nederlagen op rij ontslagen kan worden. Dan worden trainers na twee nederlagen erg nerveus. Zo ook de onze. Niet eens meer nerveus, hij was volkomen in paniek. Dat krijg je met trainers die niet veel clubervating hebben. Als bondscoach van kleine landen is dat toch anders. In zijn paniek besloot hij dat hij alles voor zijn sterspelers ging doen wat ze maar wilden. Sterspelers in de Chinese tweede divisie inderdaad. Je moet er maar opkomen. In dit geval betekende dit dat toen zij aangaven dat ze het toch wel heel.lastig vonden dat ik ze iedere ochtend een lijstje met 11 vragen stuur. Dat leverde stress op. Niet lachen, ze zeiden het echt. "Dan stoppen we daar nu meteen mee!". Pardon? Dit was nog op het veld na de training. Ik nam me voor om in het hotel een gesprek aan te vragen. Vervolgens werd mij bij vertrek vanaf het trainingscomplex nog even toegeworpen dat die GPS voorlopig ook klaar was. Op mijn vraag waarom dat was kreeg ik als antwoord "omdat ik dat besloten heb" toegebeten. Letterlijk toegebeten. Ik nam mij voor om geen gesprek te vragen maar te eisen.
Zover hoefde het niet te komen, hij begreep zelf ook wel dat dit nodig was. Ik kreeg een hele uitweiding over me heen dat hij nu toch echt die Brazilianen te vriend moest houden en dat hij daar ALLES voor ging doen. Van haarkleur veranderen als het moest. Toen hij na 10 minuten eindelijk moest stoppen met praten om adem te halen heb ik gevraagd wat mijn rol dan eigenlijk nog was binnen de club. En toen werd het stil. Krachttraining was al een paar weken geleden gesneuveld omdat de spelers er zo moe van werden en als.al mijn training monitoring dan ook nog gestopt wordt dan blijft er niet veel over. Ik heb hem toen gevraagd om me dan maar vrij te geven, het is nu half juli, dan kan ik waarschijnlijk nog wel ergens anders in stromen. Dit hebben we op dat moment over het weekend getild. Het was op dat moment vrijdag. Zaterdagavond laat kreeg ik vervolgens een app-je dat ik me zondag niet bij de wedstrijd hoefde te melden. Dat was voor mij het laatste teken dat mijn tijd er hier op zit. Ik ben blijkbaar niet nodig.
Kort en goed: er is in goed onderling overleg besloten om mijn contract per 1 augustus te ontbinden. Alle verplichtingen worden keurig nagekomen, maar vanaf morgen ga ik niet meer naar de club. Ik heb vandaag afscheid genomen van spelers en staf.
Volgens de trainer heeft dit niets met mij of mijn functioneren te maken, het past op dit moment gewoon niet bij deze club , het is teveel van het goede.
Dit betekent niet dat mijn avontuur in China erop zit! Karin en de kinderen komen zaterdag hier naartoe en we gaan hier heerlijk met z'n vijfen vakantie vieren. Op 19 augustus vliegen we samen terug. Tenminste, dat heb ik bij de club aangegeven om een ticket te boeken.
Zo loopt alles dus anders dan gedacht en gehoopt en dat is jammer. Ik ga vanaf nu op jacht naar nieuw werk. En vooral van de vakantie genieten!
Tot Snel!
-
27 Juli 2016 - 17:38
Margriet :
Dat is een kort avontuur. Jammer dat het zo loopt. Geniet nu nog maar van de weken samen en snuif maar zoveel mogelijk China op. Tot eind augustus dan maar. -
28 Juli 2016 - 00:37
Mia De Wit:
vervelendnet een 5-0 in de pocket wat wil men dan wil je de luiheid uit de spelers proberen te krijgen is het nog niet goed
verheug je op de komst van je gezin en maak er een mooie vakantie vanlieve groetjes dolf en mia xxxxx -
28 Juli 2016 - 03:59
Jo-Anna:
Wat een nare situatie! Maar heerlijk dat nu Karin en de kinderen al zo snel komen.
Geniet van je laatste weken in deze mooie stad met vrouw en kinderen! Je hebt meer tijd voor ze dan je ooit had kunnen denken dus is het een gigantisch gave vakantie!
Tot snel, Jo -
28 Juli 2016 - 10:31
Harry:
Sterkte en geniet van jullie vacantie. Veel plezier en tot ziens.
Groeten Papa
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
